#2 Het wordt vanzelf 2 januari…

HET WORDT VANZELF 2 JANUARI… riep ik voor deze feestdagen… En dat was natuurlijk uit een soort zelfbescherming, omdat ik als een berg opzag tegen deze dagen. Echt ik denk dat deze kerstvakantie wel in de TOP 3 van de minst aantrekkelijke stond dit jaar, voor mij dan he. Voor het eerst alleen en opgesplitst. Hoe daarmee om te gaan? Ik wist het niet.

Iedereen herkent toch wel zo’n VOOR HET EERST ALLEEN moment? Na het verlies van een dierbare, het uit elkaar gaan van een relatie of een andere plotselinge wijziging in wat dan ook. Zo’n moment van VOOR HET EERST… en dan iets wat je niet wilt.. Ken je dat ook?

Ik weet wel dat hoe vaker ik iets roep of denk wat ik NIET wil, hoe meer ik dit op mij afroep, het manifesteer. Ons centraal zenuwstelsel is niet voor niets heel positief ingesteld en kan geen ontkenning vasthouden, dus denk vooral aan wat je WEL wilt Dus ik was me enorm bewust van deze basisvooronderstelling van NLP en toch, als ik even niet oplette, trapte ik er toch bijna weer in… pfff.

Ik schreef het vorige week al… juist nu in deze periode in mijn leven, word ik zo enorm getest in het zelf toepassen van de NLP structuren waar ik sinds 2006 al zo enthousiast over ben. Dus ik ben heel bewust anders gaan praten over de dagen die zouden komen… ik liet het open, ik was vol vertrouwen dat het goed zou komen, ook had ik echt geen enkel idee hoe, met wie en waar ik zou zijn…? Geen enkel idee en elk idee wijzigde ook weer elke dag..

En grappig genoeg, als ik heel eerlijk ben heb ik eigenlijk hele mooie feestdagen gehad. Zo zag ik eerst op tegen de eerste kerstdag. Zo’n dag waarop de meeste mensen wel bij familie of in ieder geval met het gezin zouden zijn. Gelukkig had ik hele lieve uitnodigingen gekregen. Van mijn ouders en van diverse lieve vriendinnen, maar die had ik een beetje afgeslagen of nog onder voorbehoud gehouden. Hoe welkom ik ook ben, het voelde toch als een soort opdringen en ook wat ongemakkelijk om in mijn uppie aan te sluiten. Zelfs op kerstavond kreeg ik nog appjes van mijn familie of ik toch wel “onder de pannen was”., zo lief! En dat was ik ook, veel meer dan dat!

Hetzelfde voor de oudejaarsavond, 1001 plannen van de puberkinderen die steeds weer wisselden, zou ik alleen met vriendinnen zijn, of met de kinderen, of toch op een wild feest? Uiteindelijk liep door ziekte van mijn zoon allemaal heel anders dan gedacht, met uiteindelijk een prima uitkomst.

Dus ja ik heb hele fijne dagen gehad met prachtige gesprekken, mooie ontmoetingen, vals spelende 30 seconds, lieve vriendinnen, familie en gelukkig ook voldoende tijd samen met mijn kinderen! En dit had ik vooraf echt nooit kunnen bedenken. Echt een maand, een week, een dag geleden was het nog anders, waren dingen nog niet aan de orde, hoe gek kan het lopen?

Dus wat kan je soms van te voren enorm opzien tegen iets wat dan achteraf hartstikke mee valt! Zo onhandig, zo onnodig. Misschien herken jij dat ook wel? Dat je zo vanuit voorbedachte verwachtingen iets tegemoet gaat. En dat het bijna ALTIJD zo anders uit lijkt te pakken… Verwachtingen zijn een onhandig ding. Hier had ik het net nog over op de nieuwjaarsborrel met mijn vader. Althans verwachtingen over anderen die zouden moeten doen wat ze dan niet doen. Die verwachtingen kunnen eigenlijk alleen maar tegenvallen… toch? Is onze eigen fantasie, onze eigen mening, opvatting of wens van hoe het zou moeten niet veel leuker, beter, fijner dan de werkelijkheid?

Is het hebben van verwachtingen op basis van meningen en overtuigingen over een ander misschien wel de belangrijke bron van ergernissen, conflicten en miscommunicatie? Als gevolg van teleurstellingen, omdat de verwachting niet is uitgekomen?

Ik denk zelf van wel! Ik denk dat verwachtingen en de daaruit voortvloeiende teleurstellingen DE bron voor vergif in relaties zijn. En daarmee bedoel ik dan gedragingen als beschuldigen, verdedigen, zelfrechtvaardiging, sarcasme en terugrekken.

Hoe zou het zijn als je anders hiernaar gaat kijken? Dat je voortaan door anders te kijken ook anders gaat denken? Door los te laten wat de uitkomst zou moeten zijn en vooral te focussen op hoe je je zou willen voelen. In mijn luisterboek en trainingen noem ik dit ook vaak de doelstemming in plaats van doelstelling. Voor mij werkt dit in ieder geval enorm goed. Ik wist wel hoe ik mij wilde voelen deze dagen en dat heb ik ook absoluut zo ervaren. Ook al liep alles anders dan anders!

Ik heb in ieder geval dus geleerd dat ik al ruim 30 jaar opzie tegen de kerstdagen, dat ik al jaren deze probeer te vermijden en ontlopen, meestal door op vakantie te gaan. En dat ik juist deze feestdagen, ook door de omstandigheden niet op vakantie kon gaan, ik eigenlijk een hele goede dagen heb gehad. Dus mogelijk vertelde ik mijzelf al 30 jaar lang een “verhaal” wat ik geconstrueerd had. En nu? Nu heb ik het verhaal herschreven. Omdat ik mijzelf heb toegestaan anders te kijken naar de werkelijkheid en daardoor deze anders te ervaren en aan mijzelf weer te geven. Met als gevolg? Dat ik zelf ook ander gedrag heb laten zien… wat weer een ander effect geeft. Dus ja Anders Denken Anders Doen helpt! Ook mij!

Wil jij dat ook? Je verhaal herschrijven? Dat kan volgens mij namelijk prima! Elk moment kun je dit besluiten. Wil je weten hoe? Ik vertel het je graag! En eigenlijk weet je zelf al, want je hebt dit al vele keren gedaan in je leven. Je beslissingen verandert, je meningen herzien en misschien zelfs wel je oordeel uitgesteld of nog handiger verwijderd. En NLP kan je daarbij helpen. Dit kan al heel snel met een paar andere manieren om te kijken naar hetzelfde.

Ik wens je dus veel nieuwe verhalen over jezelf, zonder verwachtingen, vooral nieuwsgierig naar hoe het uiteindelijk zal zijn! Ik wens je open mind, waardoor je met een open hart een ander tegemoet kan treden, een vriendelijke ontmoeting kunt zijn!

Een mooi 2018 allemaal.

Wil jij ook wekelijks mijn blogs ontvangen? Schrijf je dan in via deze link. Ken je iemand anders die dit ook graag zou willen? Voel je vrij om dit door te sturen.